Niesamowity spektakl na polskim niebie. Zdjęcia rzadkiego zjawiska was oczarują
Co jakiś czas na niebie można zaobserwować ciekawe zjawiska pogodowe i astronomiczne. Czasami warto też przyjrzeć się uważniej chmurom, aby nie ominął was piękny i rzadki widok.
W niedzielę 9 lipca mieliście okazję zaobserwować obłoki srebrzyste, które występują dość rzadko, ale za to gwarantują świetny widok.
Obłoki srebrzyste na polskim niebie
W niedzielę 9 lipca na niebie pojawiły się obłoki srebrzyste. Nieliczni mieli okazję je obserwować, gdyż można było je zobaczyć tylko o świcie. Zdjęciami pochwaliła się Sieć Obserwatorów Burz na swoim Facebooku. Widać na nich charakterystyczną różową łunę zwiastującą wschód słońca. Natomiast nad nią są widoczne falowane chmury, których kolor jest podobny do srebrnego.
Nie tylko obserwatorzy burz widzieli to niezwykłe zjawisko. Ich obserwujący też pochwalili się zdjęciami oraz miejscami, z których uchwycili obłoki. Zazwyczaj były one robione w godzinach 2:30-3:00 nad ranem. Oprócz obłoków, udało się również zaobserwować zjawisko halo ok. godziny 12 (świetlisty okrąg wokół Słońca) w miejscowości Twardy Dół.
Pierwsze przypadki zaobserwowania tego zjawiska
Obłoki srebrzyste zostały po raz pierwszy zaobserwowane w 1885 r. przez Witolda Ceraskiego, rosyjskiego astronoma polskiego pochodzenia, dwa lata po wybuchu wulkanu Krakatau, znajdującego się między wyspami Sumatra i Jawa w Indonezji. Początkowo sądzono, że mają one związek z tym kataklizmem, lecz później zaczęły się one pojawiać coraz częściej.
W 2007 r. naukowcy postanowili zbadać lepiej to zjawisko, aby sprawdzić, czy ma związek z globalnymi zmianami klimatu. Dotychczasowe badania wykazały, że obłoki składają się z kryształków lodu. Badacze nadal nie są pewni, w jaki sposób para wodna pojawia się na wysokości ok. 75-85 km. Łączą ich występowanie z upadkiem meteorów oraz startem rakiet i wahadłowców, gdyż głównym składem gazów wylotowych z silników jest para wodna.
Czym dokładnie są obłoki srebrzyste?
Obłoki srebrzyste są inaczej nazywane polarnymi chmurami mezosferycznymi. Obserwatorzy nie mają zbyt wielu okazji do ich oglądania. Widać je tylko w półmroku o świcie bądź zmierzchu. Są to jednocześnie najwyżej położone chmury, które można obserwować z Ziemi. Najczęściej można na nie natrafić od połowy maja do końca sierpnia.
