Wyszukaj w serwisie
turystyka Lotniska i linie lotnicze okiem turystów polska europa świat poradnik podróżnika archeologia quizy
Turysci.pl > Świat > Jedno z mniej znanych plemion Afryki. Lud Wodaabe słynie z niezwykłej dbałości o urodę
Maja Lachowicz
Maja Lachowicz 15.01.2021 16:23

Jedno z mniej znanych plemion Afryki. Lud Wodaabe słynie z niezwykłej dbałości o urodę

Afrykańskie plemię Wodaaba
Fot. wikimedia.commons/Dan Lundberg/ CC BY-SA 2.0/ https://creativecommons.org/licenses/by-sa/2.0/deed.en

Z tego artykułu dowiesz się:

  • Gdzie mieszka plemię Wodaabe

  • Jak wygląda życie pasterzy

  • Kto startuje w konkursach piękności

Niektóre z afrykańskich plemion pozostają nieznane dla przeciętnego obywatela Europy. Wszyscy słyszeli o Masajach czy Berberach, ale nieliczni kojarzą grupę Fulanów, do których wlicza się plemiona Wodaaba. Lud wierny pradawnym tradycjom przykłada szczególną uwagę do piękna.

Fot. Plemię Wodaabe/ commons.wikimedia.org/Dan Lundberg/CC BY-SA 2.0/https://creativecommons.org/licenses/by-sa/2.0/

Afrykańskie plemię, które zamieszkuje różne kraje

Wodaabe tradycyjnie są koczowniczymi pasterzami bydła i handlarzami w Sahelu. Wędrują od południowego Nigru, przez północną Nigerię, północno-wschodni Kamerun, południowo-zachodni Czad, zachodni region Republiki Środkowoafrykańskiej i północno-wschodnią część Demokratycznej Republiki Konga.

Członkowie plemienia posługują się językiem Fula, ale nie używają pisma. Co ciekawe, w języku Fula woɗa oznacza „tabu”, a Woɗaaɓe oznacza „ludzie tabu”. Czasami jest to tłumaczone jako „ci, którzy szanują tabu”.

Inne grupy etniczne należące do grupy Fulanów czasami odnoszą się do Wodaabe jako „Mbororo”, które ma pejoratywne znaczenie, tłumaczone jako „tych, którzy mieszkają w obozach dla bydła”.

Całe życie kręci się wokół bydła

Lud Wodaabe zajmuje się hodowlą długorogiego bydła Zebu, które wypasają zgodnie z rytmem natury. Pora sucha trwa od października do maja, a gdy zaczyna się pora deszczowa, udają się na północ.

Fot. Kobiety z plemienia Wodaabe/ commons.wikimedia.org/Dan Lundberg/CC BY-SA 2.0/https://creativecommons.org/licenses/by-sa/2.0/

Grupy kilkudziesięciu krewnych, zwykle kilku braci z żonami, dziećmi i osobami starszymi podróżują pieszo, na osiołku lub wielbłądzie. Na każdym pastwisku przebywają przez kilka dni.

Członkowie plemienia Wodaabe żywią się głównie mlekiem i mieloną kaszą jaglaną, a także jogurtem, słodką herbatą i sporadycznie mięsem kozim lub owczym. Co ciekawe, nie wykształcili hierarchii, na której szycie znajduje się wódz, nikt nikomu nie rozkazuje, ale udzielają sobie rad.

Konkursy piękności organizowane są dla mężczyzn

Grupa Faulenów przyjęła islam, jednak Wodaabe nie przestrzegają wszystkich zasad tej religii. Kodeks zachowania kładzie nacisk na rezerwę i skromność (semteende), cierpliwość i męstwo (munyal), troskę i przezorność (hakkilo) oraz lojalność (amana). Bardzo ważne jest również piękno i urok.

Fot. Wodaabe, konkurs piękności/ commons.wikimedia.org/Dan Lundberg/CC BY-SA 2.0/https://creativecommons.org/licenses/by-sa/2.0/

We wrześniu poszczególne klany gromadzą się w kilku tradycyjnych lokalizacjach przed rozpoczęciem swojej wędrówki w porze suchej. Młodzi mężczyźni startują w konkursie piękności, malując twarze i ozdabiając ciała piórami i innymi elementami. Wykonują Yaake, czyli tańce i piosenki, które mają zaimponować niezamężnym kobietom.

Ideał męskiej urody to wg Wodaabe wzrost, białe oczy i zęby, dlatego kandydaci często przewracają oczami i pokazują uzębienie, by podkreślić te cechy. Ich wygląd i wysiłki są oceniane przez młode kobiety. Panie również dbają o wygląd, podkreślając swe atuty tatuażami i ozdobami. To jedno z najbardziej zadbanych plemion Afryki, mimo tego, że żyją w trudnych warunkach z niedostatkiem wody.

Spotkała Cię niecodzienna sytuacja na wycieczce? Prowadzisz hotel lub pensjonat i chcesz podzielić się z nami swoimi spostrzeżeniami lub historiami? A może chcesz skontaktować się z nami w innej sprawie związanej z turystyką? Zapraszamy do wysyłania wiadomości na adres [email protected]

Źródło: Wikipedia